^{وقتی که می گویند “علی (ع)” غریب بود}

^{“"لعنت می کنیم"”}

^{مردمان آن زمان را؛}

^{وقتی که می گویند “حسین (ع)” غریب بود}

^{“"لعنت می کنیم"”}

^{مردمان آن زمان را؛}

^{وای به روزی که گویند}

^{مهدی (عج) غریب بود،}

^{“"لعنتمان میکنند"”}

^{نگاه به حسن جمال جنس مخالف ضررهایی دارد که به طور خلاصه اشاره می کنیم:}

1. میبینی، میخواهی، به وصالش نمیرسی، دچار افسردگی میشوی…!

2.. میبینی، شیفته میشوی، عیب ها را نمیبینی، ازدواج میکنی، طلاق میدهی!

3. میبینی، دائم به او فکر میکنی، از یاد خدا غافل میشوی، از عبادت لذت نمیبری!

4. میبینی، با همسرت مقایسه میکنی، ناراحت میشوی، بداخلاقی میکنی!

5. میبینی، لذت میبری، به این لذت عادت میکنی، چشم چران میشوی، در نظر دیگران خوار میگردی!

6. میبینی، لذت میبری، حب خدا در دلت کم میشود، ایمانت ضعیف میشود!

7. میبینی، عاشق میشوی، از راه حلال نمیرسی، دچار گناه میشوی!

لذا اسلام در یک کلمه می گوید:

نگاهت را از جنس مخالف نگهدار.

آیه 67 از سوره حج:

«لِکُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَکًا هُمْ نَاسِکُوهُ فَلَا یُنَازِعُنَّکَ فِی الْأَمْرِ وَادْعُ إِلَى رَبِّکَ إِنَّکَ لَعَلَى هُدًى مُّسْتَقِیمٍ »

ترجمه این آیه چنین است:

« ما برای هر امتی، آئین و شریعتی مقرّر کردیم که براساس آن عمل کنند، پس نباید در این کار با تو به ستیزه برخیزند؛ و (مردم را) به راه پروردگارت دعوت کن، که بی گمان تو بر هدایتی مستقیم قرار داری»

^{منظور از همه امت ها در این آیه، امت های گذشته است که یکی پس از دیگری آمده تا به امت اسلام منتهی شده است؛ نه امت های گوناگون زمان رسول خدا (ص) از قبیل عرب و عجم و روم.}

^{جمله «فلاینازعنک فی الامر»، مشرکان و منکران دعوت پیامبر را نهی می کند از این که در عبادتی که او آورده، با او نزاع کنند. گویا کافران از اهل کتاب یا مشرکان وقتی برخی از عبادات اسلامی را می دیدند که برای آنها نوظهور بوده - چون مشابه آن را در ادیان گذشته مانند یهود ندیده بودند - با پیامبر به جدل می پرداختند که ای عبادت را از کجا آورده ای؛ در حالی که مانند آن را در هیچ یک از ادیان گذشته ندیده ایم و اگر تو که آورنده این عبادتی، واقعا پیامبر بودی، می بایست مردم خداپرست که بر ادیان گذشته اند، آن را می شناختند. خداوند در پاسخ به ایراد آنها می فرماید: هر امتی از امت های گذشته، عبادات ویژه ای داشتند که بدان صورت خدا را عبادت می کرد و بهتر از آن را می آورد؛ زیرا افکار امت های بعدی، پیشرفته تر از قبلی ها بود و آنان استعداد عباداتی کامل تر و بهتر از سابق را یافته بودند. پس دیگر معنی ندارد شما با پیامبر بجث و جدل کنید که به چه علت عبادات دین او شبیه به عبادات امت های گذشته نیست.}

منبع: میزان، ج14، ص407

^{آقای یدالله سهرابی رئیس نظام پزشکی کشور در جمع طلاب مدرسه علمیه صدیقه طاهره (س) شهرستان نوشهر بیان داشت:}

متاسفانه استان ما اولین رتبه را در چاقی و چهارمین رتبه را در دیابت به خود اختصاص داده است. اولین اقدامی که باید هر خانواده ای انجام دهد کم کردن روغن در آشپزی می باشد زیرا لازمه آن کم شدن چربی، دیابت و چاقی می باشد.

وی با اشاره به سنت تغذیه در قدیم و بیان فواید و فلسفه سفره های قدیمی افزود: مادربزرگ های ما در کنار کباب، سبزی ریحان، سماق و دوغ مصرف می کردند. در حالی که نسل ما با حذف ریحان و دوغ و جایگزین آن به نوشابه باعث مضرات و صدمات زیادی به بدن و سلامت خود شدند. فلسفه اینکه کباب را با ریحان مصرف می کردند این است که کباب یبوست ایجاد می کند که با ریحان این مشکل حل می شود.

وی در ادامه با آمار مصرف زیاد لوازم آرایشی در ایران و ابراز نگرانی در این خصوص افزود: لوازم آرایشی علاوه بر مضرات فراوانی که دارند مانع از رسیدن نور آفتاب به پوست و جذب ویتامین D می شود. همچنین سرب و چربی که در رژلب می باشد باعث آلزایمر و افزایش چربی خون در این زنان می شود.

وی در پایان با اشاره به فرارسیدن فصل سرما و بیماری های واگیردار خاطر نشان ساخت: شما طلاب به عنوان سفیر ما که مسئولیت توزیع علم پزشکی را به عهده دارید باید آداب سرفه و عطسه نمودن را به اطرافیانتان یاد بدهید. قدیمی ترها همیشه همراه خود دستمال داشتندو هنگام عطسه یا سرفه آن را جلوی دهان و بینی خود قرار می دادند و این سنت خوبی بود و باید ادامه پیدا کند ولی اگر دستمالی همراه شما نبود، هنگام عطسه، کف دست را مانع قرار ندهید بلکه از آرنج خود استفاده کنید و با خم کردن آن، دهان خود را بین بازو و ساعدتان قرار دهید. زیرا در هنگام دست دادن با دیگران باعث انتقال میکروب نمی شوید. این آداب را به مردم یاد بدهید تا کشور ما به دومین مصرف کننده آنتی بیوتیک معرفی نشود.

پیوند: http://www.beytoote.com/religious/bozorgan-din/imam2-reza-islamic.html

شرح شهادت امام رضا (ع) در منابع اسلامي

در روايتي از اباصلت آمده است: «مأمون، امام رضا (ع) را فراخواند و آن حضرت را مجبور كرد از انگور بخورد. آن حضرت به واسطه آن انگور مسموم شد.»

درباره نحوه شهادت امام رضا (ع)، بيشتر عالمان شيعه و همچنين تعداد زيادي از علماي اهل سنت، قائل هستند كه آن حضرت مسموم و شهيد شده است. البته درباره عامل شهادت امام هشتم، اختلاف‌نظرهايي وجود دارد؛ اما قول مشهور اين است كه آن حضرت، توسط «مأمون» خليفه عباسي مسموم و به شهادت رسيد.

برخي از علماي اهل سنت بر اين نظرند كه مأمون، امام رضا (ع) را مسموم نكرده است و براي اين گفته خود دلائلي هم ذكر مي‌كنند. از جمله آن دلائل اين است كه مأمون دختر خود را به همسري امام جواد (ع) درآورد. مأمون به برتري امام رضا (ع) در برابر علما استدلال مي‌كرد. بعد از درگذشت امام رضا (ع) مأمون بسيار ناراحت و غمگين بود و…
در ادامه خواهيم گفت كه به هيچ يك از دلائل در اين رابطه نمي‌توان استناد كرد.

صفحات: 1· 2

^{حجت الاسلام محمود مشایخ امام جمعه شهرستان نوشهر در جمع طلاب مدرسه علمیه صدیقه طاهره (س) ضمن اشاره به دعای ” و انته بنیتی الی احسن النیات ” در مکارم الاخلاق بیان کرد:}

خداوندا! نیتم را به بهترین نیات منتهی کن. نیت به چه معناست؟ تصمیم گرفتن و عزم برای انجام کاری را نیت گویند. در معارف دینی ارزش عمل انسان به نیت اوست؛ نیت خوب باشد، عمل ارزش دارد ولکن اگر نیت پلید بود، عمل هیچ ارزش معنوی پیدا نخواهد کرد ولو در ظاهر آن عمل، زیبا و خوب باشد.

وی با اشاره به حدیث معصوم(ع): نیت مومن بهتر از عملش است و نیت کافر بدتر از عملش، افزود: در شرح این حدیث مرحوم فلسفی فرمودند: نیت مومن به این دلیل برتر از عمل وی است که در عالم خارج، عمل وی یک چیز بیشتر نیست زیرا یک مورد مشخص است ولکن نیت مانند چشمه جوشان می باشد که انتهایی برای آن نمیتوان تصور نمود. کافر، باطنش پلید است و همواره نیت شر دارد ولو در عالم خارج تنها یک مصداق بدی انجام داده باشد.

وی گفت: طبق متون دینی، عمل انسان باید خالص باشد یعنی لازمه پذیرش عمل، خلوص نیت آن می باشد.و از این سخت تر اینکه خلوص نیت در عمل، استمرار داشته باشد. نگه داشتن این خلوص در عمل، کار دشواری است. عمل خالص یعنی چه؟ امام صادق (ع) می فرمایند: عمل خالص به آن عملی گویند که توقع و انتظار تشویق از دیگران نداشته باشی و تنها خدا تشویقت کند.

وی در پایان چند مصداق از نتایج نیت خیر و شر را این گونه بیان ساختند: نتایج نیات خیر عبارتند از: زیاد شدن توفیق، افزایش رزق و روزی، زندگی طیب و پاک، افزایش دوستی. و اما نتایج نیت شر: از بین رفتن برکت از زندگی، مانع از رسیدن به آرزوها، رسیدن به کذب و نفاق.

پیوند: http://noshahronline.ir/fa/34332-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D8%B2%DB%8C%D9%86%D8%A8%28%D8%B3%29-%D8%AA%D8%A7-%DA%86%D9%87-%D9%85%D8%AF%D8%AA-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D8%A8%D9%88%D8%AF%D9%86%D8%AF%D8%9F.html

یکی از سوالات مطرح در خصوص حضرت زینب(س)اینکه تا چه مدت در اسارت بود و چه زمانی آزاد شد؟ زندگانی ایشان پس از آزادی چگونه بود؟

پاسخ:

پس از حادثه کربلا حضرت زینب(س)، حدود یک سال و شش ماه زندگى کرد. حضرت در کاروان اسیران، همراه دیگر بازماندگان قافله کربلا به کوفه و سپس به شام برده شد. اگر چه رهبرى بازماندگان بر عهده امام سجاد بود، زینب کبرى (س) نیز سرپرستی را برعهده داشت.

سخنرانى قهرمانانه زینب(س) در کوفه، موجب دگرگونی افکار عمومى شد. وى در برابر نعره مستانه عبیدالله بن زیاد، آن گاه که به پیروزیش مى‌نازید و مى‌گفت: “کار خدا را با خاندانت چگونه دیدى!؟ ” با شهامت و شجاعت و صف ناپذیرى گفت: جز زیبایى چیزى ندیده‌ام. شهادت براى آنان مقدر شده بود. آنان به سوى قربانگاه خویش رفتند به زودى خداوند آنان و تو را مى‌آورد تا در پیشگاه خویش داورى کند».(۱)

آن گاه که ابن زیاد دستور قتل امام سجاد را صادر کرد، زینب (س) با شهامت تمام، برادر زاده‌اش را در آغوش گرفت و گفت: اگر خواستى او را بکشى مرا هم بکش. به دنبال اعتراض زینب (س)، ابن زیاد از کشتن امام پشیمان شد. (۲)

کاروان آزادگان به دمشق رفت. در شام نیز زینب (س) توانست افکار عمومى را دگرگون نماید. جلسه‌اى یزید به عنوان پیروزى ترتیب داده بود و در حضور بازماندگان واقعه کربلا، سربریدة حسین (ع) را در تشت نهاد و با چوب‌د‌ستى به صورتش مى‌زد، زینب کبرى (س) با سخنرانى خویش غرور یزید را در هم کوفت و او را از کرده خویش پشیمان کرد. سرانجام یزید مجبور شد کاروان را با احترام به مدینه برگرداند.

در مدینه نیز زینب (س)، پیام آور شهیدان، ساکت ننشست. او با فریادش مردم مدینه را بر ضد حکومت یزید شوراند. حاکم مدینه در پى تبعید حضرت زینب (س) برآمد. به نوشته برخى حضرت به شام سفر نمود و در همان جا درگذشت. برخى دیگر گفته‌اند: حضرت به مصر هجرت نمود و در تاریخ پانزدهم رجب سال ۶۲ هجرى درگذشت. (۳)

برخی معتقدند بعد از ورود کاروان اهل بیت(ع) به مدینه، دلیل روشنی نداریم که حضرت زینب از مدینه بیرون رفته باشد، بنابر این در مدینه درگذشت و در قبرستان بقیع دفن شد، اما مکان دفن او در بقیع مشخص نیست، همان طور که شخصیت‌های بزرگ دیگری از اهل بیت(ع) در بقیع مدفون هستند و مکان قبر آنان مشخص نمی‌باشد. (۴)

دربارة مدت اسارت مدت اسارت حضرت زینب و حرکت آنان از شام به مدینه، مرحوم دکتر آیتی بر این باور است که تاریخ حرکت اهل بیت به شام، هنگام رسیدن آنان به دمشق، مدت توقف اسیران در مرکز حکومت یزید، تاریخ حرکت آنان از دمشق به مدینه و هنگام ورود آنان به مدینه، به درستی معلوم نیست. (۵)

برخی نوشته‌اند که سر مطهر امام حسین(ع) روز اوّل صفر به شام رسید و چند روز بعد اسیران وارد شام شدند. (۶) روز هشتم ورود اهل بیت(ع) به شام یزید آنان را احضار کرد و بین ماندن در شام یا رفتن به مدینه آزاد گذاشت، که آنان رفتن به مدینه را انتخاب کردند. (۷)

—————————————

پی‌نوشت‌ها:

۱ ـ لهوف، ص ۲۱۸؛ مقرم، ‌ مقتل الحسین، ص ۳۲۴؛ ارشاد، ج ۲، ص ۱۴۴.

۲ ـ ارشاد، ص ۱۱۶ ـ ۱۱۷؛ بحار الانوار، ج ۴۵، ص ۱۱۷.

۳ ـ زینب پیام‌آور عاشورا، سید عطاءالله مهاجرانى، ص ۲۸۷، ۳۴۷ ـ ۳۴۸ ـ ۳۵۲.

۴ ـ اعیان الشیعه، ج ۷، ص ۱۴۰.

۵ – علی نجاتی، قطعه‌ای از بشت، ج ۲، ص ۶۰۷.

۶ – علامه شعرانی، دمع السّجوم، ترجمه نفس المهموم، ص ۲۸۷ – ۲۸۹.

۷ – همان، ص ۵۳۴.

با همت معاونت پژوهش مدرسه علمیه صدیقه طاهره (س) به مناسبت هفته کتاب و کتابخوانی، نمایشگاهی در این مدرسه برپا گردید.

^{با همت معاونت پژوهش مدرسه علمیه صدیقه طاهره (س) نوشهر مسابقه پژوهشی با موضوع بصیرت عاشورایی؛ بیداری اسلامی برگزار گردید.}

حجت الاسلام محمدمهدی دیانی کارشناس امور دینی در جمع طلاب مدرسه علمیه صدیقه طاهره (س) شهرستان نوشهر بیان داشت:

اگر حضرت زینب (س) نبود، کربلا در کربلا مدفون میشد. همه واقعه عاشورا توسط پیامرسانی به ما منتقل شد. حضرت زینب (س) مسئولیت بصیرت افزایی را داشتند. ما نیز باید این راه را ادامه دهیم، به جامعه امروز خود، بصیرت دهیم گرچه کار آسانی نیست.

وی در ادامه گفت: داشتن دو چیز در جامعه آلوده به فتنه و آفت مهم است: 1. چشمانی تیزبین 2. قدرت تشخیص حق از باطل. باید نفس خودمان را بشناسیم زیرا انسانی که نفس شناس باشد، میتواند تشخیص دهد که چه کسی دوست است و چه کسی دشمن!

وی خاطر نشان ساخت: ظلبه شهید طیب مختارآبادی در وصیت نامه خود درخصوص تشییع جنازه اش این چنین سفارش نموده است: عکس رهبرم را بر تابوتم بزنید تا مردم بدانند با اذن و فرمان ولی و رهبرم به جنگ رفته ام و دوم اینکه پرچم آمریکا را در مراسم من آتش بزنید تا مردم بدانند آمریکا هنوز هم دشمن ماست.

مراسم تشییع جنازه این شهید درست در زمان بالا گرفتن مسئله مذاکرات با آمریکا، صورت گرفت. این ها تیزبینی است. شهید حسین مختارآبادی فرمودند: شیعه نگاهش به دویست سال آینده است.