قسمت دوازدهم   قسمت دوازدهم:زینت علی   ?مادرم بعد کلی دل دل کردن، حرف پدرم رو گفت … بیشتر نگران علی و خانواده اش بود … و می خواست ذره ذره، من رو آماده کنه که منتظر رفتارها و برخورد های اونها باشم …       ?هنوز توی شوک بودم که دیدم… بیشتر »

دست هایش چه مجنون وار، قنوت رهایی می خواند بر ماشه تفنگ. لبهایش از خشکی ترک خورده بود. راستی که گاهی آفتاب، چه بی مرام است. وقت اذان، سفره افطاری در کار نبود. سفره دل باید " بی انتها " باشد. سهم هر کدام از بچه ها دو تا خرما و یک لیوان چای ... همین!… بیشتر »

با هم قرار گذاشته بودیم هر کسی شهید شد، از اون طرف خبر بیاره. شهید که شد خوابشو دیدم. داشت می رفت، با قسم حضرت زهرا (س) نگهش داشتم. با گریه گفتم: مگه قرار نبود هر کسی شهید شد از اون طرف خبر بیاره؟ بالاخره حرف زد و گفت: مهدی اینجا قیامته! خیلی خبرهاس.… بیشتر »

خیلی حال میده یه بچه خوشگل دنیا بیاری خیلی حال میده تو کودکی همه جا از ادبش و تو بزرگی از اخلاق و صفا و صمیمیتش حرف بزنند خیلی حال میده به سنین جوانی که رسید وقتی نگاش کنی دلت بره خوشگل،خوشتیپ،آقا ولی از همه اینا باحال تر می دونی چیه؟… بیشتر »

  نوجوانی شهید علی پور حبیب ظرف ها را از مادر گرفت، شست و گفت: دستات دیگه حساسیت گرفته مادر. مادر رفت سراغ غذا که روی اجاق گاز بود. پسر، دنبال مادر رفت؛ مثل اینکه می خواست به مادر چیزی بگوید. رفت کنار مادر و خیلی مؤدب گفت: مادر چرا اسمم را گذاشتید… بیشتر »