دلم هوای گریه دارد

و دستانم بی رمق تر از همیشه برای نوشتن التماس قلم را دارند

چشمانم به تاری این دنیا عادت کرده ….

چاره ای نیست باید صبر کرد

هر چند این لحظه ها نایی برای حرکت ندارنم اما

باز هم من دیوانه،به دنبال توام

این وجود غایب توست که مرا بی قرار بودنت كرده

.

.

.

شرمنده کم بود اقا جون