باز ماه غم محرم شد / هق هق گریه و به دل، غم شد

آسمان دل نگار، ابری شد / ماه خون آمد و محرم شد

چشمهای نگار بارانی است / غنچه های شکفته چون خم شد

در عزای حسین (ع) خون بارد / آسمان و عزای عالم شد

یا اباصالح اشک ریز و ببین / عالم اندر عزا ماتم شد

چونکه باران چشم تو خشکید / چشمهایت انیس با دم شد

ای تو طاووس جنّت رضوان / اشک تو بر دلت چو مرهم شد

خون بگری از عزای سرور خویش / که جهان زیر این عزا خم شد

آدم ابوالبشر به آبروی حسین (ع) / از شیاطین رهید و آدم شد

آه ای خاکیان صلاتان باد / ماه عشق ورزی دمادم شد

گر به “اکسیر عشق” تن دادید / جانتان از عدم به آدم شد

عشق مولی به حق که اکسیر است / دیو جان در برابرش خم شد

سیده زینب حسینی