آیا میدونین وقتی آدم گناه میکنه و وجودش به گناه آلوده میشه، چه اتفاقاتی توی زندگیش میفته؟!!

میدونین امام علی (ع) در این باره چه میفرماد؟!

پس به خطبه ی 143 نهج البلاغه نگاه کنین!

متن کلام مولا:

«ان الله یبتلی عباده عندالاعمال السیه:

1- بنقص الثمرات

2- و حبس البرکات

3- و اغلاق خزائن الخیرات»


توضیح کلام مولا (ع)

یعنی:

وقتی بنده ای از بنده های خدا، گناهی مرتکب بشه و خودش رو به سیاهی گناه آلوده کنه، شامل یه قانون الهی میشه!

البته این قانون شامل بندگان با ایمان میشه، نه هر انسان ملحد و کافری!

چرا که بحث اونها جداست و شامل این قانون خدا نمیشن! بلکه شامل قوانین دیگر الهی میشن! که در جای خودش بحث میکنیم!

همونطوری که آقا فرمودن، «عباده»، یعنی کسی که خدا رو به خداییش قبول کرده و تن داده به حکم خدا، فقط این گروه شامل این قانون میشن.

خب اون قانون چیه؟!

خدای مهربون اون بنده رو مبتلا میکنه به یه مسائلی! اون رو آزمایش میکنه با یه مشکلاتی!

اون مشکلات چیه؟!
اون آزمایش ها چیه؟!
اون ابتلائات چیه؟!

3 تا گره می افته!
و هر گره ای به تناسب نوع گناه فرد و مقام و منزلتش نزد خدا، متفاوته!

گره اول: گاهی با کم کردن ثمرات:

یعنی چی؟!

یعنی گاهی انسان تلاش میکنه، کار میکنه تا روزی بدست بیاره، اما حاصل اون کار و تلاش، مطلوب نظر فرد نیست،
کم است،
هر چی به در و دیوار میزنه، روزی نمیاد!
یا اگه میاد، خیلی کمه!

بهش فشار میاد، سختش میشه، اذیت میشه، غصه میخوره!

حالا این روزی، یا پوله، یاخورد و خوراکه یا ….

پس چی شد؟!

خدا اون قسم از روزی رو که قراره فرد با تلاش بهش برسه، تنگ میکنه!
کم میکنه!

ادامه ی توضیح، در ضیافت بعدی!


دوستان علوی!
صبور باشین . . .

تا پایان این سفره، برکات زیادی نصیبمان خواهد شد
ان شاالله.

ممکنه سوالات زیادی در ذهنتون ایجاد شده باشه، قدم به قدم در ضیافت ها مطرح میشه، نگران نباشین!!