در قرآن 2 بار از قوم تُبَّع ياد شده است. در سوره دخان ( آيات 36 تا 38) و سوره ق (آيه 14 و 15).

تبع عنواني است به يكي از پادشاهان سلسله حميريّه در يمن اطلاق شده است و به همين سبب، اين پادشاهان به تبابعه معروف شدند. مهمترين اين پادشاهان حسّان بن اسعد بن ابي كرب است كه گفته شده در قرن دهم قبل از ميلاد مسيح زندگي مي كرد و قلمرو خود را از شمال تا شام و از شرق تا سرزمين تركستان گسترش داده و سمرقند را هم تصرف كرده بود او نخستين كسي بود كه پوششي براي خانه كعبه قرار داد.