آیه 7 سوره یونس

متن آيه : ‏

‏ إَنَّ الَّذِينَ لاَ يَرْجُونَ لِقَاءنَا وَرَضُواْ بِالْحَياةِ الدُّنْيَا وَاطْمَأَنُّواْ بِهَا وَالَّذِينَ هُمْ عَنْ آيَاتِنَا غَافِلُونَ ‏

‏ترجمه : ‏

‏مسلّماً كساني كه ( به روز رستاخيز و زندگي دوباره ايمان ندارند و ) ديدار ما را انتظار نمي‌كشند ، و به زندگي دنيوي بسنده مي‌كنند ( و گمان مي‌برند كه جهان ديگري پس از اين جهان وجود ندارد ) و به اين جهان دل مي‌بندند ( و براي جهان ديگر ، تلاش نمي‌نمايند ) ، و از آيات ( قرآني و نشانه‌هاي جهاني ) ما غافل و بي‌توجّه مي‌مانند.‏

^{امیرالمومنین (ع) - آن که به حق دنیا را کنار گذاشته بود و زر و زیور دنیا هرگز او را نفریفت - درباره دنیای زودگذر و فریبنده چنین می فرماید: «شما را از دنیا برحذر می دارم که با هاله ای از خواهش های نفسانی، شیرین و سرسبز می نماید. خود را با نقد بودنش محبوب کرده و کالای اندکش را در دیده زیبا جلوه می دهد. در جامه آرزوها خود را می نمایاند. و به فریب، خویشتن را می آراید. شادمانی و نعمتش بر دوام نیست و از درد و اندوهش امان نتوان یافت. بسیار فریبنده و آزاردهنده و رنگ به رنگ شونده و زوال یابنده، پایان یافتنی و تباه شونده و شکمباره و مردم کُش است . . . . چه بسیار مردمی که بر دنیا اعتماد کردند و دنیا دردمندشان گردانید و چه بسیار کسانی که بر او اعتماد کردند و بر زمینشان کوبید! چه مردم پر ابهتی راکه حقیر ساخت و چه مردم پرشوکتی را که خوار کرد! . . . آیا این است آنچه برای خود برگزیده اید یا بدان اطمینان داشته یا آزمند آن گشته اید؟ بد سرایی است برای کسی که به او بدگمان نباشد یا از خطرش بیمی به دل راه ندهد. بدانید و خود می دانید که دنیا را خواهید گذاشت و از آن کوچ خواهید کرد.»}

منبع: نهج البلاغه، خطبه 110