باز ماه غم محرم شد / هق هق گریه و به دل، غم شد
آسمان دل نگار، ابری شد / ماه خون آمد و محرم شد
چشمهای نگار بارانی است / غنچه های شکفته چون خم شد
در عزای حسین (ع) خون بارد / آسمان و عزای عالم شد
یا اباصالح اشک ریز و ببین / عالم اندر عزا ماتم شد
چونکه باران چشم تو خشکید / چشمهایت انیس با دم شد
ای تو طاووس جنّت رضوان / اشک تو بر دلت چو مرهم شد
خون بگری از عزای سرور خویش / که جهان زیر این عزا خم شد
آدم ابوالبشر به آبروی حسین (ع) / از شیاطین رهید و آدم شد
آه ای خاکیان صلاتان باد / ماه عشق ورزی دمادم شد
گر به “اکسیر عشق” تن دادید / جانتان از عدم به آدم شد
عشق مولی به حق که اکسیر است / دیو جان در برابرش خم شد
سیده زینب حسینی