*هفته پژوهش به تمامی بازدیدکنندگان و دانش آموزان پژوهشگر مبارک باد*
جایگاه پژوهش در تاریخ :
پژوهش در لغت به معنی جستجو ، تحقیق و بازجویی آمده است. اساسی ترین کانون یک پژوهش بر محور پویایی و خلاقیت قرار دارد. شارل ساماران در کتاب روش های پژوهش در تاریخ می نویسد : ” هر نسلی تاریخ خود را می سازد اما نه بر سر ویرانه های نیاکان ، بلکه بر روی دستاوردها و پژوهشگری های گذشته.”
ملت های بسیاری ، از پیشینه ی دراز تاریخی برخوردارند ، لیکن از آن میان تنها کسانی سربلند هستند که تاریخ را بالش خواب خویش نکرده ، بلکه سکوی پرتاب به سوی آینده افتخار آمیز خود نموده اند.
به گفته عارف قزوینی:
به ملتی که ز تاریخ خویش بی خبر است به جز حکایت محو و زوال نتوان گفت
تاریخ را بایستی شکافت و در آن غور کرد و از کالبدشکافی آن درس های تازه آموخت. این مقصود در راستای همان کلام الهی است که تاریخ را اسباب تفکر می خواند :"والقصص القصص لعلهم یتفکرون : ای پیامبر این حکایت ها را بازگو ، شاید در آن تفکر کنند.”
انسان زنده است تا تلاش کند و طبیعت درون و برون خویش را بکاود.این همان حقیقت نفس پژوهش است. هرگاه از این تلاش دست کشید نبض حیات او نیز کند خواهد شد.
پس تحول و تحرک در ذات انسان است همچنان که پژوهشگری نیز در سرشت انسان به ودیعه نهاده شده است تنها کافی است بدان دامن زده و تلاش مجدانه ای در این راستا آغاز گردد. تا افق های نوین گشوده شود.
خانم شهربانو مشایخ استاد تفسیر قرآن در تاریخ 22 آذر در جمع طلاب مدرسه علمیه صدیقه طاهره سلام الله علیها نوشهر اظهار داشت: تنها در سایه تقواست که می شود به سعادت دنیا و آخرت رسید.
وی گفت: انسان های با تقوا در مشکلاتی که برایشان پیش می آید، خودشان را بازخواست می کنند. تقصیر را به گردن دیگران نمی اندازند.
وی خاطر نشان ساخت: از منظر امام صادق علیه السلام انسان با معرفت باید دارای سه ویژگی باشد:
1- شکرگزار خداوند باشد.
2- در تمامی امور بر خداوند توکل کند.
3- دعاهایش مقبول خداوند میشود.
حجه الاسلام کریمی استاد اخلاق مدرسه علمیه برادران چالوس در تاریخ 22 آذر در جمع طلاب مدرسه علمیه صدیقه طاهره سلام الله علیها نوشهر بیان داشت: مراقبت از نفس مانند مراقبت باغبان از نهال است. باغبان نهال را برای شرایط خوب و بد آماده میکند و موانع و آفات آن را برطرف میکند. رسیدگی میکند تا بتواند به رشد خودش ادامه دهد.
وی افزود: در روایات آمده است که انسان در هنگامی که مشکلاتی برایش پیش می آید باید خودش را محاکمه کند، نه اطرافیانش را.
ایشان خاطر نشان کردند که طبق روایات یک عالم واقعی باید با عمل خود دیگران را امر به معروف ونهی از منکر کنند. این عمل است که به چشم می آید و تاثیر زیادی دارد.
بسم الله الرحمن الرحیم
در شبهاى روزه همخوابگى با زنانتان بر شما حلال گرديده است آنان براى شما لباسى هستند و شما براى آنان لباسى هستيد خدا مىدانست كه شما با خودتان ناراستى مىكرديد پس توبه شما را پذيرفت و از شما درگذشت پس اكنون [در شبهاى ماه رمضان مىتوانيد] با آنان همخوابگى كنيد و آنچه را خدا براى شما مقرر داشته طلب كنيد و بخوريد و بياشاميد تا رشته سپيد بامداد از رشته سياه [شب] بر شما نمودار شود سپس روزه را تا [فرا رسيدن] شب به اتمام رسانيد و در حالى كه در مساجد معتكف هستيد [با زنان] درنياميزيد اين استحدود احكام الهى پس [زنهار به قصد گناه] بدان نزديك نشويد اين گونه خداوند آيات خود را براى مردم بيان مىكند باشد كه پروا پيشه كنند (۱۸۷) |
أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَآئِكُمْ هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَأَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ عَلِمَ اللّهُ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَخْتانُونَ أَنفُسَكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ وَعَفَا عَنكُمْ فَالآنَ بَاشِرُوهُنَّ وَابْتَغُواْ مَا كَتَبَ اللّهُ لَكُمْ وَكُلُواْ وَاشْرَبُواْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّواْ الصِّيَامَ إِلَى الَّليْلِ وَلاَ تُبَاشِرُوهُنَّ وَأَنتُمْ عَاكِفُونَ فِي الْمَسَاجِدِ تِلْكَ حُدُودُ اللّهِ فَلاَ تَقْرَبُوهَا كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ آيَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿۱۸۷﴾ |
این آیه ، زن و شوهر را به لباس یکدیگر تشبیه کرده است. لباس از یک سو انسان را از سرما و گرما و از خطر و برخورد اشیاء به بدن حفظ می کند، از سویی عیوب او را می پوشاند و از سوی دیگر زینتی برای تن آدمی است. این تشبیه و استعاره لطیف در آیه، به همه این نکات اشاره دارد. همسران، یکدیگر را انحرافات و افتادن به فساد و هرزگی حفظ می کنند و عیوب یکدیگر را می پوشانند و از طرفی وسیله راحت و آرامش یکدیگرند و هر یک زینت دیگری محسوب می شود. این تعبیر، نهایت ارتباط معنوی مرد و زن و نزدیکی آنها به یکدیگر و نیز برابری آنها در این زمینه را کاملا روشن می کند؛ زیرا همان تعبیری که درباره مردان آمده درباره زنان نیز بدون هیچ تفاوتی آمده است.
منبع: نمونه، ج 1، ص 650 و المیزان، ج2، ص 45
طلاب حوزه علمیه صدیقه طاهره سلام الله علیها در تاریخ 9 آذر، در مجلس سخنرانی حجة الاسلام جواد قائمی مدیر حوزه علمیه شهید بهشتی نوشهر شرکت کردند. ایشان درمورد ولایت فقیه و جایگاهش سخنرانی نمودند.
و همچنین در تاریخ 4 آذر، 29 نفر از طلاب در مسابقه قرآن و عترت با طلاب و داشنجویان کشور به رقابت پرداختند.
… والله و بالله ما در برابر این قضیه مسئولیم. به خدا قسم مسئولیت داریم. به خدا قسم ما غافل هستیم. و الله قضیه ای که دل پیغمبر اکرم را امروز خون کرده است، این قضیه است. داستانی که دل حسین بن علی را خون کرده، این قضیه است. اگر میخواهیم به خودمان ارزش بدهیم، اگر میخواهیم به عزاداری حسین بن علی ارزش بدهیم، باید فکر کنیم که اگر حسین بن علی امروز بود و خودش میگفت برای من عزاداری کنید، میگفت چه شعاری بدهید؟
آیا میگفت بخوانید: “نوجوان اکبر من” یا میگفت بگویید: “زینب مضطرم الوداع، الوداع"، چیزهایی که من (امام حسین) در عمرم هرگز به این جور شعارهای پست و کثیف ذلت آور تن ندادم و یک کلمه از این حرفها نگفتم؟!
اگر حسین بن علی بود، میگفت اگر میخواهی برای من عزاداری کنی، برای من سینه و زنجیر بزنی، شعار امروز تو باید فلسطین باشد. شمر امروز موشه دایان است. شمر 1300 سال پیش مرد، شمر امروز را بشناس. …
قسمتی از سخنرانی شهید دکتر مطهری
منبع : وبلاگ علمدار صبح
مردان خدا و شخصیتهای الهی، همانگونه که در زمان حیات خویش استوانه دین و محور انسانیت و پشتوانه حق و عدالت هستند، در زمان پس از مرگ نیز آرامگاه و زیارتگاهشان پشتوانه حق و عدالت و فضیلت است.
به گزارش آلامتو به نقل از ایسنا، امام را مقرب درگاه خدا میداند و با توسل به او قربی به خدا پیدا میکند، همانطور که خودش در قرآن مجید فرمود: «به سوی او وسیله بگیرید» امام را وسیله الهی میداند. زیرا توسل و شفاعت، بعدی از ابعاد زیارت است که زائر از این طریق خود را به درگاه الهی نزدیک میکند.
پیشوایان ما وعده فرمودهاند که از زائران خود دستگیری کنند. امام باقر(ع) درباره برکات و آثار زیارت امام حسین (ع) میفرمایند: “شیعیان ما را به زیارت قبر حسین بن علی علیهالسلام فرمان دهید؛ زیرا زیارت آن، روزی را زیاد میکند، عمر را دراز میگرداند و بدیها را دور میسازد۱″.
همچنین به امام صادق (ع) عرض کردند: “کمترین اثر برای زائر قبر امام حسین (ع) چیست؟ فرمود: «کمترین تأثیرش این است که خداوند متعال، او، خانواده و مالش را حفظ میکند تا به سوی اهل خویش برگردد، و چون روز قیامت فرا رسد، خداوند حافظ او خواهد بود۲″.
آن حضرت درباره تأثیر زیارت امام حسین(ع) در روز قیامت فرمود: «هیچ کس در روز قیامت نیست مگر آنکه آرزو میکند که ای کاش از زائرین امام حسین (ع) میبود زیرا مشاهده مینماید که با زائران حسین (ع) به واسطه مقامی که در نزد پروردگار دارند، چگونه عمل میشود».
امام صادق (ع) فرمود: «به درستی که خدای تبارک و تعالی، قبل از اهل عرفات، برای زائران قبر حسین (ع) تجلی مینماید، حوایج آنان را برآورده میکند، گناهانشان را آمرزیده و درخواستهایشان را به اجابت مقرون میسازد، و سپس متوجه اهل عرفات شده و در مورد آنان نیز اینگونه عمل میکند».
ایشان در جایی دیگر میفرمایند: “اگر مردم میدانستند که چقدر خیر و برکت در زیارت امام حسین (ع) وجود دارد، برای زیارت کردنش با یکدیگر مقاتله میکردند، و هر آینه اموالشان را برای رفتن به زیارتش میفروختند”.
رسول گرامی اسلام (ص) نیز فرمود: «من تعهد میکنم که در روز قیامت هنگامه رستاخیز، ضمن ملاقات با زائر حسین (ع)، دستش را بگیرم و از مراحل هول انگیز و سختیهای قیامت نجاتش بخشیده و او را به بهشت وارد کنم».
البته احادیث و روایات بسیار زیادی از معصومین(ع) در زمینه آثار و برکات زیارت حضرت سیدالشهداء از راه دور و نزدیک ذکر شده است.
منبع:
۱- بحارالأنوار: ۱۰۱ / ۴ / ۱۲ منتخب میزانالحکمة: ۴۰۸
۲- رجالی تهرانی، علیرضا. “آثار و برکات زیارت سیدالشهداء(ع)
زیر بار ذلت زندگی کردن؛ یعنی مرگ!
کاش این کلمات امام عشق؛ حسین(علیه السلام) را همه عالم می شنید:
لَیْسَ الْمَوْتُ فِی سَبِیلِ الْعِزِّ؛ إلاَّ حَیَوه خَالِدَه؛
وَلَیْسَتِ الْحَیَوه مَعَ الذُّلِّ؛ إلاَّ الْمَوْتَ الَّذِی لاَ حَیَوه مَعَهُ.
مرگ در راه عزّت، چیزی نیست؛ مگر زندگانی جاویدان!
و زندگانی با ذلّت؛ چیزی نیست؛ مگر مرگی که هیچ نشانی از زندگی در آن نیست!