^{وقتی که می گویند “علی (ع)” غریب بود}

^{“"لعنت می کنیم"”}

^{مردمان آن زمان را؛}

^{وقتی که می گویند “حسین (ع)” غریب بود}

^{“"لعنت می کنیم"”}

^{مردمان آن زمان را؛}

^{وای به روزی که گویند}

^{مهدی (عج) غریب بود،}

^{“"لعنتمان میکنند"”}

ای کاش کسی برای آقا تب داشت

یادی ز امام منتظر بر لب داشت

قربان غریبی ات شوم مهدی (عج) جان

ای کاش که صاحب الزمان، زینب داشت

^{چه بگویم ؟}

^{خودم هم خسته شدم …}

^{شاید همه حرفهای من}

^{در این واژه خلاصه شود}

^{” بیا ”}

^{چه شود ای گل نرگس با تو دیدار تو کنم}

^{جان و اهل هستی ام بر تو گرفتار کنم}

^{روزه هجر تو از پای بینداخت مرا}

^{کی شود با رطب وصل تو افطار کنم}

^{آقا ” تقصیر ” شما نیست …}

^{که ” تصویر “شما نیست}

^{من آیینه ای پر شده از}

^{گرد و غبارم ..!}

ظهور در جمجمه هاست

نه در جمعه ها

خدایا!

آن چنان زمین گیرم نکن که هنگام ظهور مولا،

توان برخاستن نداشته باشم . . .

پرسيدند:

آيا آدم گناهکار هم مےتواند امام زمانش را ببيند؟

جواب دادند :

شمر هم امام زمانش را ديد!

اما نشناخت…!!!



اللهم عرفنی حجتڪ ….

مهربانم… عالم ازتوست…

غریبانه چرا میگردی ؟

بیا مهدی شب هجران سفر کن

بیا از پرده ی سیاه گذر کن

بیا ای آفتاب خوب پنهان

بیا شام مرا با خود سحر کن

اللهم عجل لولیک الفرج