دلم مست و لبم مست و سرم مست

بخون ای دل که صبرم رفته از دست

بخون ای دل محرم اومد از راه

بخون اجر تو با عباس بی دست

عباس یعنی ذکر طوفانی مهدی

عباس آوای غزل خوانی مهدی

درک محرم کرده ای دانی چه گویم

عباس یعنی اوج مهمانی مهدی

فانوس اشک هایتان را روشن کنید

ماه غریبی شهید نینواست

خلایق خاک بر سر جملگی زاری کنید

محرم ماه خون آمد عزاداری کنید

ز خاک نینوا فریاد می خیزد چنین

حسینم یار می خواهد، وفاداری کنید . . .

خواهم ز خدا که بی ولایم نکند

غرق گنهم ولی رهایم نکند

یک خواسته دارم از تو حسین

در هر دو جهان از تو جدایم نکند

خبر آمد ز مهی بوی خدا می آید

ماه داغ دل ما غرق نوا می آید

دل ببازید عزیزان که زمان الم است

ماه اشک و الم و کرب و بلا می آید

هم عشق حسین، معنی زندگی است

هم گریه بر او کمال سازندگی است . . .

آنان که به گوش دل شنیدند تو را

رفتند و به پای دل رسیدند تو را

آن کوردلان که بر دلت تیر زدند

دیدند تو را، ولی ندیدند تو را