آيت الله بهجت: تنها دعا و انتظار فرج كافي نيست. تهيّأ (:آمادگي)، اطاعت و بندگي نيز لازم است. …اين كه براي تعجيل فرج دعا كنيم، [در حالي كه] كارهايمان براي تبعيد (: به تاخير انداختن ظهور و دور كردن) آن حضرت باشد.

پذیرش سراسری حوزه های علمیه خواهران
دوره عمومی - سطح 2 ( کارشناسی ) حضوری و نیمه حضوری
سال تحصیلی 92-91

مقام معظم رهبری ( مدظله العالی ):
«حضور دانشمندان اسلامی زن در عرصه های مختلف - مثل حضور دانشمندان فرزانه و فهمیده ی دانشگاهی زن که متدین و متشرع هستند- اثرات بسیار عظیمی را در دنیا می گذارد.»

شما که می خواهید وجودی مفید و موثر باشید. برای سال تحصیلی جدید، حوزه آماده است تا از همه خواهران علاقمند به آموزش های حوزوی، ثبت نام به عمل آورد.

اهداف دوره عمومی - سطح دو
• تربیت کارشناسان مسائل دینی، مشاوران مذهبی و مبلغان کارآمد
• تربیت مربیان و معلمان معارف اسلامی
• آماده سازی برتر برای تحصیل در مقاطع بالاتر

شرایط اختصاصی داوطلبان حضوری
• داشتن مدرک دیپلم یا بالاتر با حداقل معدل کل 12 یا اشتغال به تحصیل در سال سوم نظام جدید با میانگین معدل حداقل 12 از سال اول و دوم
• حداکثر 3 سال سن برای داوطلبان
• سنوات تحصیلی بالاتر صرفا به سن داوطلبان اضافه می شود
• قبولی در آزمون ورودی و سایر مراحل پذیرش

شرایط داوطلبان نیمه حضوری
• داشتن مدرک دیپلم یا بالاتر با حداقل معدل کل 15
• این دوره محدودیت سنی ندارد
• قبولی در آزمون ورودی و سایر مراحل پذیرش
• محتوا و برنامه های دوره نیمه حضوری همانند دوره حضوری است با این تفاوت که حدود دو سال اول تحصیلی الزاما حضوری و بقیه به صورت غیرحضوری برگزار می شود.

داوطلبان معاف از آزمون
حافظان کل قرآن یا نهج البلاغه و فارغ التحصیلان مراکز آموزش عالی در مقطع کارشناسی و بالاتر، با احراز شرایط، معاف از آزمون خواهند بود.

مدارک اولیه جهت ثبت نام:
1-دو قطعه 4×3 ( با پوشش کامل اسلامی، همانند، تمام رخ، جدید و پشت نویسی شده)
2-تصویر تمامی برگ های شناسنامه و فتوکارت ملی
3-تصویر گواهی نامه دیپلم یا بالاتر با ذکر معدل کل

پیراهن سیاه ز تن دور می کنیم

آن را ذخیره کفن و گور می کنیم

اجر دو ماه گریه ی بر غربت حسین

تقدیم مادرش زِ رَه دور می کنیم

ماه ربیع الاول سومین ماه از ماههای قمری و از ماه های فرخنده برای شیعیان است. حادثه مهم و تاریخی لیله المبیت، هجرت حضرت محمد صلی الله علیه و آله از مكه به مدینه، ولادت خجسته آن حضرت و امام جعفر صادق علیه السلام، ازدواج خجسته شان با حضرت خدیجه علیها السلام، آغاز امامت امام مهدی (عج)، عیدالزهرا و هلاكت یزید بن معاویه از جمله حوادث فرخنده این ماه است.

در این ماه خجسته، نسیم سحری جان مایه عشق را به گستره خاكیان می فرستد. شاخه های مهربان درختان، گونه به رنگ فلق می سایند. آبشاری از نور، خنده های شادمان خورشید را به زمینیان می بخشد و جوشش از شكوه آسمان را در بر می گیرد. جوانه های تبسم لب ها را شاداب از طراوت تغزلی دیگر كرده و همگی قدوم نوزادی را كه سبب آفرینش است تبریك می گویند كه یا محمّد! به جمع خاكیان دوستدارت خوش آمدی!

شامگه میلادت جاری شور و سرور، در كوچه های خلوت مكه، حكایتی تازه داشت و باد در گوش بلندترین نخل ها از پیش، خبر می برد و مژدگانی می گرفت. كنگره های كاخ ستم لرزیدند. دریاچه های كفر خشك شدند. آتشكده های الحاد به سردی گراییدند و آغوش اسلام به مولود خجسته خود مباهات كرد. محمّد آمد! ثمره خلقت آمد! پیامبر مهر به سرای دنیا خوش آمد!

ای بهار آفرینش! ای سبب خلقت! ای دستاویز هستی! مقدمت گلباران! ای آفتاب فروزان ادیان الهی! ای آخرین فرستاده حق به سوی بشر! كعبه از آمدنت در شادی است و آسمان مكه همراز شب های تنهایی خود را یافته است. شیشه كفر شكسته و خبر آمدنت در گوش ادیان و اعصار طنین انداخته است. قدومت مبارك ای پیام آور صلح و دوستی! ای تو كه از حق آمدی و به حق برانگیخته شدی. آفتاب جهان فروز و عالم تاب توحید هستی كه برف ظلم را آب كرده و نوید بهار می دهی! نامت بلند و دینت پاینده باد!

« بهار ماه‏ ها » ربیع الاول است

چرا که آثار رحمت الهی و ذخایر برکات خداوندی در این ماه پدیدار می‏ شود و انوار جمال الهی بر زمین و زمینیان می‏ تابد . ولادت رسول اکرم‏ صلی الله علیه وآله که مثل آن در گیتی اتفاق نیفتاده ، در این ماه بوده است . آری اشرف و سید موجودات و نزدیک‏ ترین خلق به خدا در چنین روزهایی به دنیا آمد .

مسلمان مراقب باید در شکر این نعمت‏ عظیم کوشش‏ فراوان کند و رحمت‏ وسیع خداوندی را برای‏ خود فراهم سازد . تمامی ماه‏ ربیع را غنیمت‏ شمرده ، با توسلات و مناجات خود را از الطاف حق بهره‏ مند سازد .

با اخلاص و ادای شکر این نعمت‏ بسیار بزرگ به معرفت‏ خود افزوده ، از صفات پسندیده بهره‏ برداری کند . درون خود را مرکز تجلی انوار الهی نماید و از غفلت و سهو دوری گزیند تا در فردوس اعلا با نبیین ، شهدا و صدیقین همنشین شود .

حاج آقای تهرانی از خواص شاگردان حضرت امام خمینی (رحمت‎الله‎علیه) بوده است؛

عمده فقه و اصول حضرت امام (رحمت‎الله‎علیه) را درک کرده‎اند و از اولین کسانی بودند که مباحث حضرت امام خمینی (رحمت‎الله‎علیه) را در جوانی تدوین کردند.

عمدتا در قم در محضر حضرت امام بودند؛ ولی وقتی حضرت امام خمینی (رحمت‎الله‎علیه) به عراق تبعید شدند، ایشان مدتی هم به نجف مشرف شده و در آن‎جا هم در جلسه درس حضرت امام خمینی (رحمت‎الله‎علیه) حضور پیدا کردند و در سایر مراودات و فعالیت‎‎ها نیز در بیت آن بزرگوار حضور یافتند.

به هر حال ایشان به لحاظ فقهی و اصولی به‎شدت متأثر از حضرت امام خمینی (رحمت‎الله‎علیه) است، یعنی می‎توان گفت که دروس فقهی و دروس اصولی ایشان همان دروس فقهی و اصولی حضرت امام خمینی (رحمت‎الله‎علیه) است و جاهایی هم ممکن است خود ایشان اجتهاد کرده باشند.

در واقع ایشان شاگرد مکتب و محضر علمی و معرفتی حضرت امام خمینی (رحمت‎الله‎علیه) قلمداد می‎شوند. از لحاظ اخلاقی و سلوکی هم به‎شدت از حضرت امام خمینی (رحمت‎الله‎علیه) متأثر بودند و طرز تفکر معنوی و سلوکی ایشان در مقام نظر و عمل کاملا با هم مشابهت دارد. از حیث مبانی اجتماعی و مواضع سیاسی، تماما در استادشان ذوب هستند و عمیقا از استادشان حضرت امام خمینی (رحمت‎الله‎علیه) متأثر هستند. برای مثال در ولایت‎ فقیه، همان تقریری را دارند که حضرت امام (رحمت‎الله‎علیه) از ولایت‎ فقیه دارند.

گذری بر زندگانی شریف ؛

آیت‎الله تهرانی از خانواده‎ای اصیل و عریق تهرانی برخاستند، جد ایشان شهید کلهر از شهدای مشروطیت است؛

مرحوم حاج‎میرزا عبدالعلی تهرانی پدر بزرگوار ایشان از شخصیت‎‎های علمی و معرفتی و تربیتی تهران بودند و برادر بزرگ‎تر ایشان حاج‎آقا مرتضی تهرانی در تهران سالیان سال به تربیت نفوس و تدریس و تعلیم در حوزه و در بین مردم اشتغال داشتند و از منزلت و مکانت ویژه‎ای، هم بین توده مردم و هم بین نخبگان و علما و شخصیت‎‎های اجتماعی برخوردار بودند و سرانجام بعد از ارتحال، بنا بر وصیت خود ایشان، استاد تهرانی وی را به وادی‎السلام در نجف منتقل کردند.

“ آقا مجتبی ” دروس خارج فقه و اصول را در مدرسه مروی تهران شروع کردند.

ایشان مجموعه دروس عرفانی و سلوکی و هم‎چنین مجموعه دروس اخلاقی را در حدود سی سال تدریس کرده بودند و همه آنها ضبط شده و هم‎چنان هم ادامه دارد؛

به تعبیری می‎توان گفت که ایشان شخصیتا اهل سلوک است؛ یعنی تمام حرکات و سکنات و سخن و سکوت ایشان اخلاقی است.

در خلال دروس گاهی نکاتی را می‎گفتند، ولی روش ایشان این‎طور است که گاهی پیش از بحث، در جلسات محدود یا در جلساتی که پیش می‎آید و در حد نشست‎‎هایی گفت‎وگو می‎شود، مسائل اخلاقی را مطرح می‎کنند و از نکات اجتماعی گفته و از خاطراتی که از بزرگان و علما و حضرت امام (رحمت‎الله‎علیه) در ذهن داشتند مطالبی را نقل می‎کردند و گاهی نصایحی را بیان می‎کردند، ولی بیش از ‎آ‎‎ن که ایشان به زبان، معلم اخلاق باشند، به زندگی، معلم اخلاق هستند.

نیازی به القاب گوناگون نیست، همین که بگویی « آقا مجتبی » همه می‎دانند آن مجتهد صاحب رساله‎ای را می‎گویی که سال‎هاست درس اخلاق چهارشنبه هایش در خیابان ایران، گوش اهل معرفت در ایران و خارج از ایران را پُر کرده است.

همان شاگرد مبارز و مبرز امام که راه امام را در تهران، در پایتخت، در شهری که سال‎ها برای دور نگهداشتنش از معنویت تلاش کرده بودند، ادامه می‎دهد؛ همان شخصیتی که خیلی‎ها از ابهت و نفوذ نگاهش، پی به خیلی چیز‎ها بردند و هدایت‎ها یافتند چه برسد به آن‎هایی که پای درس‎ها و جلساتش، رشد کردند و امروز در عرصه‎‎های گوناگون به نظام و جامعه اسلامی خدمت می‎کنند.

مردی که در عصر ما زیست و در زندگی گهر بارش تندیسی بود از معارف الهی و اخلاق اسلامی ودر 13 دیماه 1391 در کمال ناباوری چشم از جهان فرو بست.

لذا به امید و لطف حضرت حق، آن‎قدر از ایشان خواهیم شنید و خواهیم گفت تا در حد توان، کتاب شخصیتی و معرفتی و سلوکی ایشان را با هم ورق بزنیم . . .

+ به همین دلیل در موضوعات وبلاگ، قسمتی را به این مرد بزرگ اختصاص میدهیم.

سر سفره عقد نشسته بوديم، عاقد که خطبه را خواند، صداي اذان بلند شد. حسين برخاست، وضو گرفت و به نماز ايستاد،

دوستم کنارم ايستاد و گفت: اين مرد براي تو شوهر نمي شود.

متعجب و نگران پرسيدم: چرا؟ گفت: کسي که اين قدر به نماز و مسائل عبادي اش مقيد باشد، جايش توي اين دنيا نيست.

«شهيد حسين دولتي»