آیت الله شوشتری:

بنده یک شبی داشتم جوشن کبیر میخواندم رسیدم به این اسم:

«یا خیر ذاکر و مذکور»؛ ای بهترین کسی که تاکنون مرا یاد کردی و ای بهترین کسی که من او را یاد کردم.

ای بهترین ذاکرها و ای بهترین مذکورها!

این اسم مرا تکان داد و به قول معروف برق این اسم مرا گرفت، دیگر رها نکردم همان جا محکم چسبیدم؛ آنقدر باید این اسم را تکرار کرد تا دل را سیراب کند. من نیز با عطش فراوان، وقتی برق این اسم مرا گرفت، رهایش نکردم؛

«یا خیر ذاکر و مذکور، یا خیر ذاکر و مذکور، یا خیر ذاکر و مذکور…»

تکرار کردم؛ حالا چه چیزهایی خدا به واسطه این ذکر مرحمت کرد به هیچ کس نگفتم، اگر به کسی هم گفته باشم، گفته ام خیلی چیزها مرحمت کرد.

اگر بگویم تعجب میکنید، باور نمیکنید، خودتان شروع میکنید نتیجه اش را بگیرید. ما را هم دعا کنید.